نمایشگاه غرور: یک رمان بدون قهرمان یک رمان ویلیام مکپیس ثکری است که برای اولین بار در سال 1847-1848 منتشر شد و در اواخر قرن نوزدهم بریتانیا به جامعه ماجرا پرداخت. عنوان کتاب از جان بانیان داستان تمثیلی پیشرفت زائران ، اولین بار در سال 1678 منتشر شد و هنوز هم در زمان رمان Thackerays به طور گسترده ای خوانده شده است. نمایشگاه غم انگیز اشاره به توقف در طول پیشرفت زائران: منصفانه بی پایان در شهر به نام Vanity، که به معنای نشان دادن وابستگی گناه آلود انسان به چیزهای دنیوی است. این رمان در حال حاضر یک کلاسیک است و چندین اقتباس از فیلم را الهام بخش ساخته است.
خرید کتاب بازار خودفروشی
جستجوی کتاب بازار خودفروشی در گودریدز
معرفی کتاب بازار خودفروشی از نگاه کاربران
اشاره به یک شهر به نام Vanity در John Bunyans The Progress of the Pilgrims (1678)، Fairy of Vanity، یک بررسی جدی وابستگی سطحی به پول و موقعیت اجتماعی است، علاوه بر اینکه به طور کلی ویژگیهای فاسد شده ای که انسانها داریم را نشان می دهد. کابوس کسانی که به دنبال شخصیت های قابل قبول در رمان های خود هستند، اما خوشمزه است اگر شما توسط حماقت مردم و با توجه به طولانی که شما آماده با خودخواهی خود را آماده است. Id از دشمنان با Thackeray ناراحت شده است، زیرا قلم سمی اش همه را در بین خود قرار می دهد، حتی فرشته ترین مردم است. هرچند درخشندگی دارد. Naivetà © و passiveness arent در مورد توجه بالا برگزار شد، اما در عوض آنها کیفیت هستند که باعث غم و اندوه بیشتری می شوند. حتی ملکه برف در نظر بکی ذوب می شود، و مهارت های دستکاری او هیچ یک برابر نیست. با این حال، وابستگی والدین آملیاس به روابط ناسالم و ناتوانی او در دیدن انگیزه های واقعی مردم، شادابی او را بیشتر نمی کند. بنا به دلایلی، اشتباهات دیگران تقصیر عملی است، اما طبیعت بیش از حد اعتماد به نفس و مهربانانه او و شخص دیگری را نداشته است. اطلاعات هوشمندانه بیقیدی است؛ چرا که با وجود پیشینه ضعیف او، می تواند از نظر اجتماعی بالاتر از حد امکان باشد بسیاری دیگر. Shes نیز در بسیاری از مناطق با استعداد است، بنابراین کنتراست بین آن و عدم وجدان قابل توجه است. از طریق بکی، سطحی درخشان و پیشرفته آداب و رسوم و اخلاق طبقه بالا از بین می رود و به خمیر خونین (در قرن نوزدهم بسیار تصفیه شده) مورد ضرب و شتم قرار می گیرد. پول نقد یک انگیزه عالی برای تظاهر به مراقبت از خویشاوندان است در حالی که صبورانه منتظر ارثی است، یک قدرت را می دهد. انتظار میرود که یک زن جوان به خوبی رشد کرده، چشم خود را بر روی پول و موقعیت محترم جامعه قرار دهد، آیا جای تعجب است که یک محیط زیستی مانند بیکاری، که هیچ کدام از آنها در مورد راه خود نگرانی نیست؟ رفتار بکسی حتی بیشتر ناراحت کننده است زمانی که شستن شفاف آن به هیچ وجه ناکارآمد نبود، فقط یک زن بسیار متعهد و مایل به ایجاد آن در جهان بود، و از اینکه فقط به زمین افتادن و ضربه زدن به آنها رسیدگی شود. من برای یک ثانیه اعتقاد ندارم که او واقعا درباره آملیا مراقبت می کند، اما قطعا یک نیروی طبیعت را در یک دنیای برش گلو قطع می کند و نمی داند که آیا او در طول راه دوستانی واقعی دارد. شگفت آور، او به اندازه کافی افرادی که از طریق او شاهد آن هستند، آهسته می شود، اما اقدامات او (و دیگران) به طور فزاینده ای به پایان رسیدن بدتر می شود. همه چیز باعث می شود او یکی از شخصیت های جالب و طراوت در ادبیات کلاسیک باشد. رمان Thakerays در ابتدا به عنوان یک سریال ماهانه منتشر شد، که، همانند دیکنز، اشاره می کند که ممکن است تا حدودی سخت به نظر برسد. صادقانه، آن نوع است. مسیرهای پیچ و مهره گاه گاه به نقطه اصلی تمرکز می کنند و تناقض آموزنده Thackerays به نظر نیازی نیست. با این حال، آن نیز یکی از آن دسته از کلاسیک هایی است که خواننده را فوق العاده به ارمغان می آورد، حتی اگر بعدا احساس رضایت کنید. این نوعی است که در ظرافت و شخصیت های ناخوشایند و بدون تظاهر و درخشان، و چشم انداز صحنه لندن با کافی نت ها، اتاق های بستنی و سفر به برایتون ارائه می دهد (متأسفانه، بسیار کوتاه). چندین بار دیسک چهارم خود را با اندیشه های نیرومند، تیز و بدبینانه خود، تکرای خود را نیز از بین می برد. او چالش ها و تحریک می کند و هرگز وارد صحنه می شود بدون اینکه قصد داشته باشد کسی را در معده بچرخاند. با وجود کمبودهایی که در آن وجود دارد، نمایشگاه غم انگیز پر جنب و جوش است و از طریق مطالعه فوق العاده دقیق از طبیعت انسانی (جزئیات که من فکر می کنم همه لازم هستند) همچنین چیزی را در مورد خودمان نشان می دهد که ما را مجبور می کند خودمان و رفتارمان را بررسی کنیم. بر خلاف بکی، قادر به توسعه به عنوان انسان بود و از اشتباهات ما یاد می گرفت. Thackerays مشاهده پریشان از نوع انسان شانس است. اگر احساس خستگی کند، می توانید از خودتان بپرسید که چرا PS. یکی از چیزهایی که به من ختم شد، تصویر دختر سیاه Swartz بود، که به من یادآور Dido الیزابت Belle بود. روایت ترکیبی با تطبیق چند لایه و تفسیر Thackerays من را در مورد کسانی که موضوع واقعی از مضحک است و من را به نظر من من تنها نیست.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب به سرعت به مورد علاقه من تمام وقت تبدیل شد. من تعجب است که من هرگز کتاب را در کالج اختصاص داده بود بود، اما چند سال پیش متوجه شدم که یکی از آن عناوین که هر انگلیسی دوست خود احترام باید در قفسه های خود را داشته باشد. داستان شروع می شود و نه به آرامی، اما شما به طور ناگهانی متوجه است که شما 150 صفحه در و کاملا نفوذ! من لذت بردم که چگونه رمان را متفاوت از هر چیز دیگری که انتظار داشتید از دوره زمانی بخوانید (به جز Tristram Shandy، شاید)، اما انتخاب یک قهرمان غیر قابل تحسین الهام بخش است. قهرمان واقعی و قهرمان این رمان بر روی شما خم می شود و شما متوجه می شوید که آنها در مورد همه چیز مورد توجه بوده اند. نوشتن فوق العاده و هنوز خنده دار است پس از تمام این سال ها.
مشاهده لینک اصلی
â € ~Vanity Fairâ € ™ یک طنز عجیب و غریب است، پر از تفسیر تند و زننده اما درست اجتماعی در یک دنیای کاملا نهفته در جامعه انگلیسی قرن 19th. من از کتاب خوشحال شدم و چندین بار خندیدم. من فکر می کنم این یک رمان خارق العاده جالب و جالب است، اما برای خوانندگان مدرن چندین نکته وجود دارد. یکی از بزرگترین منفی کتاب این است که حدود 1000 صفحه طول دارد، بسته به نسخه چاپی. منفی کوچک، به من، سبک سبک بازنویسی قافیه باستان است، اما بعد از همه، چندین قرن پیش نوشته شده بود. توصیه من این است که به هر حال آن را بخوانید، حتی شما باید یک فرهنگ لغت بزرگتر (یا از Google استفاده کنید) و از خط کش برای خواندن جملات متراکم استفاده کنید. (وقتی کودک بودم، کتاب هایی را مثل این که با حاکمان خوانده می شد، خواندن و نوشتن جملات را بر روی دفترچه ی کاغذی گذاشتم. من یک نادان بودم، اما من خیلی تغییر نکردم، خواننده ملایم، که من فکر می کنم یک هشدار است کسانی که به دنبال بررسی های من هستند. این داستان یک نگاه 360 درجه به نویسنده William Makepeace Thackeray در لندن است، با تمرکز بر تقسیمات طبقاتی و قوانین آن در جامعه بالای طبقه در سالهای 1815 تا 1847. چند نسل دنبال می شوند ، تعیین شده توسط رابطه خود و نزدیکی به دو دختر جوان: فقیر اما هوشمندانه آمورال Becky شارپ، و آملیا Sedley طبقه متوسط بی رحم طبقه متوسط. آنها در مدرسه ای که دختران را به اتمام می رسانند، آکادمی خانم پینکرتون برای خانم های جوان، ملاقات می کنند. زندگی آنها چند هفته پس از فارغ التحصیلی درگیر می شود، اما به دلیل برخی شرایط سرنوشت ساز، دختران زندگی مسیر های کاملا متفاوت را دارند. پس از چند دهه، زندگی خود را دوباره در یک صحنه سرگرم کننده متقاطع زمانی که Becky و Amelia بیوه های میانسال هستند. (نگاه کنید به اسپویلر) [هر دو زنان در نهایت خود را شگفت زده می کنند زمانی که برخورد مودبانه هر یک از آنها را به قدم زدن از قوانین داخلی که هر یک برای زندگی به تصویب رسید. اساسا، برای یک دقیقه، آنها انسان ساده ای نیستند، بدون روکش روکش طبقه و تبعیض های اجتماعی. این همه چیز را تغییر می دهد و هیچ چیز. (پنهان کردن اسپویلر)] هیچ یک از شخصیت ها قهرمانانه نیستند. همه قربانی شخصیت و استعدادها و زیبایی هایی هستند که با آنها متولد شده و از طبقه اجتماعی و جنسیت آنها متولد شده اند. اساسا هیچ کس نمی خواهد فقیر باشد و همه می خواهند غنی تر از آن باشند. یکی از کاراکترهایی که علاقه کمی به پول دارند، نشان داده شده است که یک احمق است، زیرا او بیش از حد وابسته به تقلید متداول و زیبایی سطح و نگاه خوب به کلاس است. یکی دیگر از شکست هاست؛ زیرا او نمیتواند در برابر احمقانه بودن همه کسانی که با آنها ملاقات می کند، مقاومت کند و با ایمان و اعتبار شخصیت خود در برابر هرج و مرج چهار باد، علیرغم دانش مفیدی که در هر لحظه به دنیا می آید، مکنده است. من می توانم ادامه دهم، زیرا هر کاراکتر منفرد که حداقل 50 یا بیشتر از آن مورد توجه قرار می گیرند، احمق هستند و احمقانه هستند، درست به زندگی واقعی. من مثبت هستم و بعضی از شخصیتها به خوانندگان اعتصاب می کنند که به شکل قابل توجهی شبیه به افراد واقعی هستند که می دانند و شخصیت های دیگر باعث می شوند خوانندگان خود را از فانتزی مضحک خود تشخیص دهند. البته برخی خواننده ها به گسل های خودشان توجه ندارند و یا به سادگی به اندازه کافی زندگی نکردند و خود را درک نمی کنند. Amelia شخصیتی است که من بیشتر دوست داشتم تا زمانی که من 47 ساله بودم، من ناراحتم که فاش نشوم. امیدوارم، من بیش از حد بسیاری از مردم را که هرگز در مورد من این را نمی دانستند ناامید می کنم، اما در عین حال، این همان چیزی است که داشت. در حال حاضر، من یک گربه تلخ هستم این چیزی است که آن است. من دیگر به حاکمان نیاز ندارم، اما من گاهی اوقات مجازات هایی را که از آن لذت می برم، می خوانم (و صادقانه می توانم آنها را درک کنم). با این حال، سن به من قدردانی از کتاب ها با هوش مصنوعی داده است، و \"Vanity Fair\" یکی از آن است. کیفیت از کتاب من واقعا واقعا دوست داشت: \"من هیچ اخلاقی دیگری از این برای برچسب به حال حاضر داستانVanity Fair. @ بعضی از مردم عادت های نماز را در نظر می گیرند و از بندگان خود و خانواده ها اجتناب می کنند: احتمالا درست است. اما افرادی که فکر می کنند در غیر این صورت، از تنبلی یا خیرخواهانه یا خلق و خوی ناخوشایند هستند، ممکن است بخواهند نیم ساعت دیگر بجنگند و به اجرای نمایش نگاه کنند. صحنه هایی از همه نوع وجود دارد؛ برخی از مبارزه های وحشتناک، برخی از اسب سواری بزرگ و بلند، برخی از صحنه های زندگی بالا و برخی از آنها واقعا متوسط؛ برخی از عاشق ساختن احساسات و بعضی از کمیک های سبک کمیک؛ کل، همراه با مناظر مناسب و درخشان با شمعهای خود نویسنده روشن می شود. Thackeray، William Makepeace (2009-08-17). آثار جمع آوری شده از ویلیام موکپی تایکای: 18 رمان و داستان کوتاه (نسخه غیرمستقیم) (Halcyon Classics) (مکان های روشن شدن 7246-7251). Halcyon Press Ltd .. Kindle Edition. â € œ اگر نامه های مدرسان بیشتر و نه کمتر از epitaphs کلیسا اعتماد؛ با این حال، گاهی اوقات اتفاق می افتد که یک فرد این زندگی را از دست می دهد که واقعا شایسته تمام ستایش است، برش سنگ بر روی استخوان هایش حک شده است؛ چه کسی مسیحی خوب است، پدر و مادر خوب، فرزند، همسر یا شوهر؛ که در واقع یک خانواده تسخیر کننده را ترک می کند تا از دست رفتن او را ترسان کند؛ بنابراین در آکادمی های جنس نر و ماده ...
مشاهده لینک اصلی
 \"بخشنده من در مورد آن است که این، دوستان و همراهان شما از طریق فضاهای مختلف از غرور نمایشگاه ها، مغازه ها و نشان می دهد، در مجموعه خیره کننده ترین تلفن های موبایل و نور خوش قلبی، و سپس همه آنها را به بازگشت به خانه solitudine غم خود را\" من تا حدودی فراموش کرده ام که چقدر خوشبخت و شیرین در خواندن کلاسیک باشم. پس از نوشتن آن، متوجه شدم که @ forgetgot @ به هیچ وجه کلمه ای مناسب نیست: من به یک احساس که یک بار ثابت شد، نمی توانم فراموش کنم، احشایی؛ من به احساساتی اشاره می کنم که یکبار ثابت می شود، یک آئین منفرد، یک آهنگ آژیر که همیشه لعنتی می کند، یک کشور مادر است که همیشه یادآوری آن را خواهد داشت. این، آقایان، گوشه ای از خودم این است که تکری rispolverato.E است آسان ببینید که چرا © نمایشگاه غرور است که اغلب با زیرنویس آن، رمان بدون یک قهرمان یاد می شود. LInghilterra که رنگ نویسنده جایی که یک قهرمان می تواند یک ماهی از آب است، که در آن سالن پنهانی معابد به متنوع ترین، هیچ یک از آنها می تواند در یک کلیسا عبادت اختصاص یافته است. این رمان یک قهرمان ندارد چون قهرمانان متوسط هستند. این رمان یک قهرمان ندارد، زیرا قهرمانان کلاسیک کامل هستند، یکپارچگی، همگن، اشباع شده با خیر به عنوان مخالفان خود را ناراحت هستند. حب دنیا، delleroismo، تنها به کار با آن: هر چیزی را که تنها مرد صادق و یا تنها زن صالحه صورت تمایل به خرید از تمام شگفتی های به نمایش گذاشته شده در غرفه نمایشگاه از غرور .این حدود نیست، حداقل، است که تکری فکر می کردم. و خواننده، حداقل در این حق رای دادن، تنها می تواند متقاعد و متقاعد شود. حقه بازی با بکی در دسیسه خود بسیار سرگرم کننده را به گریه می کند از آملیا حتی در حال حرکت است، خنده در اب و تاب از جاس بسیار آسان برای متقاعد کردن ما برای نشان دادن Dobbin با خجالتی از بار اول همدردی خیرخواه که او -still- نیست هیچ چیز ارزشمند نیست در اینجا، پس، که در میان نقص از شخصیت های داستانی جوانه زدن از بازیکنی که دوست دارد به بازی در اطراف با ماجراهای خود: اگر شما فکر می کنم boriosità از جمع آوری و در عین حال مطمئن نیستید از Boggley Wollah ساخته شده است نه شما را به سمت خود و به سمت lassennatezza راضی که شما با توجه به شواهد در شناخت کمیک، بهتر است که رمان را بخوانید و دوباره آن را بخوانید، زیرا به شما اطمینان می دهم که بسیاری از نمایش ها را از دست داده اید. اگر شما از خنده در کاستیهای بشر از این شخصیت متوجه نشده است در این تنها به دلیل © lassistere به بسیاری از افزایش احساس deprecarli به درستی، و مورد استفاده به صرف dallorrore برای ربکا allindignato سوء رفتارهای سرزنش برای نقص از جورج، و پستی آیا شما بر بالای هر یک دیگر احساس، و سپس شما قطعا لذت بردن از سرخ ذهنی توقف در حال نمی نیمی از سرنوشت سازIo هرگز lavrei واقع @ که مغز خود را فقط در تلاش بود تا، و شما طعم نه رضایتمندی که در چنین ضربهی شدید به دست می آید. Thackeray استاد است فقط برای ظرافت که با آن می تواند این مکانیزم را باعث شود؛ CA هر چند معجزه جزئی unaltro که مهارت های خود را به عنوان یک چهره نگار اجازه می دهد تا او را به انجام یک معجزه به خوبی به همه خوانندگان آشنا، به عنوان هر قصه گو خوب باید قادر به می گویند که realizzarlo.Quando خانم ربکا شارپ چیزی جز عمل انجام داده است می شود مثل این حباب است که این کلمات نشان می دهد تحقیر و اجتناب ناپذیر خاصی برای رنج و غم و اندوه بانوی فوق الذکر. هنگامی که ما در قرار دادن دست به مو در نا امیدی تعجب که چرا که احمق © Dobbin با هیچ تصمیم گرفته شده است که درک کنند که آن را بی فایده به امید که آملیا هنوز هم می تواند او را پس از پانزده سال از معاشقه عشق خالی است، ما دختران در واقع جای تعجب نیست اگر شما تا به حال پیدا کردن یک اختصاص داده شده، وفادار، بزرگتر به همه ما عزیز، و شما پسران اگر شما تا به حال یک زن برخورد با عشق با چنین قدرت است. اگر ما متقاعد شده است که راودون، کبک تنها همراهی با پول بیش از حد، بیش از حد بسیاری از معایب و مهارت بیش از حد در بازی با ورق است، شما هنوز هم قلبت را بشکند در مقابل حساسیت او نقطه figlio.Il خود را نشان می دهد که هیچ چیز سیاه است یا سیاه و سفید. مجموعه ای از مقیاس های تدریجی در وسط وجود دارد و حتی به نظر می رسد ساده سازی آن به نظر می رسد، اگر شما طیف بی حد و حصر شخصیت های انسانی را اعمال کنید. تاکری آن را می دانستند، و به همین دلیل او ما را ترک چشم انداز خود را از باطل وحشتناک از نمایشگاه، که در دهان (بهانه جناس)، شما بهتر به هیچ پایانی را انجام دهید، تا آنجا که ما می تواند راحت است.
مشاهده لینک اصلی
من برای چندین سال نسخه ای از عروسک های عروسی دوست داشتنی داشتم، فقط روی قفسه کتابم نشسته نشسته بودم و به من زور زده بودم. در نهایت، تصمیم گرفتم آن را بپذیرم و آن را بخوانم، در نتیجه یک شکاف عظیم در خواندن دوره ویکتوریا مشاهده کردم. من ترس دارم که در حال حاضر فقط در Thackerays کتاب های دیگر (هر چند من قصد دارم آنها را به هر حال به نظر می رسد) نا امید می شود، زیرا من نمی توانم تصور هر چیزی بهتر از تخفیف Vanity Fair. قطعه کمی sprawl، اما شخصیت ها بسیار زیبا است که متوجه نیست ماده (و توطئه های پراکنده ویژگی خاصی است که من در رمان های ویکتوریا استفاده می کنم). بهترین چیز در مورد شخصیت ها این است که چگونه آنها سه بعدی هستند، و چطور Thackeray هرگز اجازه می دهد آنها را به صورت سیاه یا سفید مشاهده کنید؛ در اینnovel بدون قهرمان @ (زیرنویس کتاب)، بدترین شخصیت ها دارای نکات خوب هستند و بهترین نقاط ضعف عمیق دارند. Amelia فداکارانه خطرناک دوست داشتنی او را عاشقانه می کند، درحالی که Becky Sharp شرورانه شاید شخصیت های جذاب (و البته معروف و مشهور) را رعایت کند، هرچند که در همان زمان، Thackeray هرگز به شما اجازه نگرفتن شرارت اصلی خود را نمی دهد )
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب بازار خودفروشی
خرید کتاب بازار خودفروشی
جستجوی کتاب بازار خودفروشی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
این کتاب به سرعت به مورد علاقه من تمام وقت تبدیل شد. من تعجب است که من هرگز کتاب را در کالج اختصاص داده بود بود، اما چند سال پیش متوجه شدم که یکی از آن عناوین که هر انگلیسی دوست خود احترام باید در قفسه های خود را داشته باشد. داستان شروع می شود و نه به آرامی، اما شما به طور ناگهانی متوجه است که شما 150 صفحه در و کاملا نفوذ! من لذت بردم که چگونه رمان را متفاوت از هر چیز دیگری که انتظار داشتید از دوره زمانی بخوانید (به جز Tristram Shandy، شاید)، اما انتخاب یک قهرمان غیر قابل تحسین الهام بخش است. قهرمان واقعی و قهرمان این رمان بر روی شما خم می شود و شما متوجه می شوید که آنها در مورد همه چیز مورد توجه بوده اند. نوشتن فوق العاده و هنوز خنده دار است پس از تمام این سال ها.
مشاهده لینک اصلی
â € ~Vanity Fairâ € ™ یک طنز عجیب و غریب است، پر از تفسیر تند و زننده اما درست اجتماعی در یک دنیای کاملا نهفته در جامعه انگلیسی قرن 19th. من از کتاب خوشحال شدم و چندین بار خندیدم. من فکر می کنم این یک رمان خارق العاده جالب و جالب است، اما برای خوانندگان مدرن چندین نکته وجود دارد. یکی از بزرگترین منفی کتاب این است که حدود 1000 صفحه طول دارد، بسته به نسخه چاپی. منفی کوچک، به من، سبک سبک بازنویسی قافیه باستان است، اما بعد از همه، چندین قرن پیش نوشته شده بود. توصیه من این است که به هر حال آن را بخوانید، حتی شما باید یک فرهنگ لغت بزرگتر (یا از Google استفاده کنید) و از خط کش برای خواندن جملات متراکم استفاده کنید. (وقتی کودک بودم، کتاب هایی را مثل این که با حاکمان خوانده می شد، خواندن و نوشتن جملات را بر روی دفترچه ی کاغذی گذاشتم. من یک نادان بودم، اما من خیلی تغییر نکردم، خواننده ملایم، که من فکر می کنم یک هشدار است کسانی که به دنبال بررسی های من هستند. این داستان یک نگاه 360 درجه به نویسنده William Makepeace Thackeray در لندن است، با تمرکز بر تقسیمات طبقاتی و قوانین آن در جامعه بالای طبقه در سالهای 1815 تا 1847. چند نسل دنبال می شوند ، تعیین شده توسط رابطه خود و نزدیکی به دو دختر جوان: فقیر اما هوشمندانه آمورال Becky شارپ، و آملیا Sedley طبقه متوسط بی رحم طبقه متوسط. آنها در مدرسه ای که دختران را به اتمام می رسانند، آکادمی خانم پینکرتون برای خانم های جوان، ملاقات می کنند. زندگی آنها چند هفته پس از فارغ التحصیلی درگیر می شود، اما به دلیل برخی شرایط سرنوشت ساز، دختران زندگی مسیر های کاملا متفاوت را دارند. پس از چند دهه، زندگی خود را دوباره در یک صحنه سرگرم کننده متقاطع زمانی که Becky و Amelia بیوه های میانسال هستند. (نگاه کنید به اسپویلر) [هر دو زنان در نهایت خود را شگفت زده می کنند زمانی که برخورد مودبانه هر یک از آنها را به قدم زدن از قوانین داخلی که هر یک برای زندگی به تصویب رسید. اساسا، برای یک دقیقه، آنها انسان ساده ای نیستند، بدون روکش روکش طبقه و تبعیض های اجتماعی. این همه چیز را تغییر می دهد و هیچ چیز. (پنهان کردن اسپویلر)] هیچ یک از شخصیت ها قهرمانانه نیستند. همه قربانی شخصیت و استعدادها و زیبایی هایی هستند که با آنها متولد شده و از طبقه اجتماعی و جنسیت آنها متولد شده اند. اساسا هیچ کس نمی خواهد فقیر باشد و همه می خواهند غنی تر از آن باشند. یکی از کاراکترهایی که علاقه کمی به پول دارند، نشان داده شده است که یک احمق است، زیرا او بیش از حد وابسته به تقلید متداول و زیبایی سطح و نگاه خوب به کلاس است. یکی دیگر از شکست هاست؛ زیرا او نمیتواند در برابر احمقانه بودن همه کسانی که با آنها ملاقات می کند، مقاومت کند و با ایمان و اعتبار شخصیت خود در برابر هرج و مرج چهار باد، علیرغم دانش مفیدی که در هر لحظه به دنیا می آید، مکنده است. من می توانم ادامه دهم، زیرا هر کاراکتر منفرد که حداقل 50 یا بیشتر از آن مورد توجه قرار می گیرند، احمق هستند و احمقانه هستند، درست به زندگی واقعی. من مثبت هستم و بعضی از شخصیتها به خوانندگان اعتصاب می کنند که به شکل قابل توجهی شبیه به افراد واقعی هستند که می دانند و شخصیت های دیگر باعث می شوند خوانندگان خود را از فانتزی مضحک خود تشخیص دهند. البته برخی خواننده ها به گسل های خودشان توجه ندارند و یا به سادگی به اندازه کافی زندگی نکردند و خود را درک نمی کنند. Amelia شخصیتی است که من بیشتر دوست داشتم تا زمانی که من 47 ساله بودم، من ناراحتم که فاش نشوم. امیدوارم، من بیش از حد بسیاری از مردم را که هرگز در مورد من این را نمی دانستند ناامید می کنم، اما در عین حال، این همان چیزی است که داشت. در حال حاضر، من یک گربه تلخ هستم این چیزی است که آن است. من دیگر به حاکمان نیاز ندارم، اما من گاهی اوقات مجازات هایی را که از آن لذت می برم، می خوانم (و صادقانه می توانم آنها را درک کنم). با این حال، سن به من قدردانی از کتاب ها با هوش مصنوعی داده است، و \"Vanity Fair\" یکی از آن است. کیفیت از کتاب من واقعا واقعا دوست داشت: \"من هیچ اخلاقی دیگری از این برای برچسب به حال حاضر داستانVanity Fair. @ بعضی از مردم عادت های نماز را در نظر می گیرند و از بندگان خود و خانواده ها اجتناب می کنند: احتمالا درست است. اما افرادی که فکر می کنند در غیر این صورت، از تنبلی یا خیرخواهانه یا خلق و خوی ناخوشایند هستند، ممکن است بخواهند نیم ساعت دیگر بجنگند و به اجرای نمایش نگاه کنند. صحنه هایی از همه نوع وجود دارد؛ برخی از مبارزه های وحشتناک، برخی از اسب سواری بزرگ و بلند، برخی از صحنه های زندگی بالا و برخی از آنها واقعا متوسط؛ برخی از عاشق ساختن احساسات و بعضی از کمیک های سبک کمیک؛ کل، همراه با مناظر مناسب و درخشان با شمعهای خود نویسنده روشن می شود. Thackeray، William Makepeace (2009-08-17). آثار جمع آوری شده از ویلیام موکپی تایکای: 18 رمان و داستان کوتاه (نسخه غیرمستقیم) (Halcyon Classics) (مکان های روشن شدن 7246-7251). Halcyon Press Ltd .. Kindle Edition. â € œ اگر نامه های مدرسان بیشتر و نه کمتر از epitaphs کلیسا اعتماد؛ با این حال، گاهی اوقات اتفاق می افتد که یک فرد این زندگی را از دست می دهد که واقعا شایسته تمام ستایش است، برش سنگ بر روی استخوان هایش حک شده است؛ چه کسی مسیحی خوب است، پدر و مادر خوب، فرزند، همسر یا شوهر؛ که در واقع یک خانواده تسخیر کننده را ترک می کند تا از دست رفتن او را ترسان کند؛ بنابراین در آکادمی های جنس نر و ماده ...
مشاهده لینک اصلی
 \"بخشنده من در مورد آن است که این، دوستان و همراهان شما از طریق فضاهای مختلف از غرور نمایشگاه ها، مغازه ها و نشان می دهد، در مجموعه خیره کننده ترین تلفن های موبایل و نور خوش قلبی، و سپس همه آنها را به بازگشت به خانه solitudine غم خود را\" من تا حدودی فراموش کرده ام که چقدر خوشبخت و شیرین در خواندن کلاسیک باشم. پس از نوشتن آن، متوجه شدم که @ forgetgot @ به هیچ وجه کلمه ای مناسب نیست: من به یک احساس که یک بار ثابت شد، نمی توانم فراموش کنم، احشایی؛ من به احساساتی اشاره می کنم که یکبار ثابت می شود، یک آئین منفرد، یک آهنگ آژیر که همیشه لعنتی می کند، یک کشور مادر است که همیشه یادآوری آن را خواهد داشت. این، آقایان، گوشه ای از خودم این است که تکری rispolverato.E است آسان ببینید که چرا © نمایشگاه غرور است که اغلب با زیرنویس آن، رمان بدون یک قهرمان یاد می شود. LInghilterra که رنگ نویسنده جایی که یک قهرمان می تواند یک ماهی از آب است، که در آن سالن پنهانی معابد به متنوع ترین، هیچ یک از آنها می تواند در یک کلیسا عبادت اختصاص یافته است. این رمان یک قهرمان ندارد چون قهرمانان متوسط هستند. این رمان یک قهرمان ندارد، زیرا قهرمانان کلاسیک کامل هستند، یکپارچگی، همگن، اشباع شده با خیر به عنوان مخالفان خود را ناراحت هستند. حب دنیا، delleroismo، تنها به کار با آن: هر چیزی را که تنها مرد صادق و یا تنها زن صالحه صورت تمایل به خرید از تمام شگفتی های به نمایش گذاشته شده در غرفه نمایشگاه از غرور .این حدود نیست، حداقل، است که تکری فکر می کردم. و خواننده، حداقل در این حق رای دادن، تنها می تواند متقاعد و متقاعد شود. حقه بازی با بکی در دسیسه خود بسیار سرگرم کننده را به گریه می کند از آملیا حتی در حال حرکت است، خنده در اب و تاب از جاس بسیار آسان برای متقاعد کردن ما برای نشان دادن Dobbin با خجالتی از بار اول همدردی خیرخواه که او -still- نیست هیچ چیز ارزشمند نیست در اینجا، پس، که در میان نقص از شخصیت های داستانی جوانه زدن از بازیکنی که دوست دارد به بازی در اطراف با ماجراهای خود: اگر شما فکر می کنم boriosità از جمع آوری و در عین حال مطمئن نیستید از Boggley Wollah ساخته شده است نه شما را به سمت خود و به سمت lassennatezza راضی که شما با توجه به شواهد در شناخت کمیک، بهتر است که رمان را بخوانید و دوباره آن را بخوانید، زیرا به شما اطمینان می دهم که بسیاری از نمایش ها را از دست داده اید. اگر شما از خنده در کاستیهای بشر از این شخصیت متوجه نشده است در این تنها به دلیل © lassistere به بسیاری از افزایش احساس deprecarli به درستی، و مورد استفاده به صرف dallorrore برای ربکا allindignato سوء رفتارهای سرزنش برای نقص از جورج، و پستی آیا شما بر بالای هر یک دیگر احساس، و سپس شما قطعا لذت بردن از سرخ ذهنی توقف در حال نمی نیمی از سرنوشت سازIo هرگز lavrei واقع @ که مغز خود را فقط در تلاش بود تا، و شما طعم نه رضایتمندی که در چنین ضربهی شدید به دست می آید. Thackeray استاد است فقط برای ظرافت که با آن می تواند این مکانیزم را باعث شود؛ CA هر چند معجزه جزئی unaltro که مهارت های خود را به عنوان یک چهره نگار اجازه می دهد تا او را به انجام یک معجزه به خوبی به همه خوانندگان آشنا، به عنوان هر قصه گو خوب باید قادر به می گویند که realizzarlo.Quando خانم ربکا شارپ چیزی جز عمل انجام داده است می شود مثل این حباب است که این کلمات نشان می دهد تحقیر و اجتناب ناپذیر خاصی برای رنج و غم و اندوه بانوی فوق الذکر. هنگامی که ما در قرار دادن دست به مو در نا امیدی تعجب که چرا که احمق © Dobbin با هیچ تصمیم گرفته شده است که درک کنند که آن را بی فایده به امید که آملیا هنوز هم می تواند او را پس از پانزده سال از معاشقه عشق خالی است، ما دختران در واقع جای تعجب نیست اگر شما تا به حال پیدا کردن یک اختصاص داده شده، وفادار، بزرگتر به همه ما عزیز، و شما پسران اگر شما تا به حال یک زن برخورد با عشق با چنین قدرت است. اگر ما متقاعد شده است که راودون، کبک تنها همراهی با پول بیش از حد، بیش از حد بسیاری از معایب و مهارت بیش از حد در بازی با ورق است، شما هنوز هم قلبت را بشکند در مقابل حساسیت او نقطه figlio.Il خود را نشان می دهد که هیچ چیز سیاه است یا سیاه و سفید. مجموعه ای از مقیاس های تدریجی در وسط وجود دارد و حتی به نظر می رسد ساده سازی آن به نظر می رسد، اگر شما طیف بی حد و حصر شخصیت های انسانی را اعمال کنید. تاکری آن را می دانستند، و به همین دلیل او ما را ترک چشم انداز خود را از باطل وحشتناک از نمایشگاه، که در دهان (بهانه جناس)، شما بهتر به هیچ پایانی را انجام دهید، تا آنجا که ما می تواند راحت است.
مشاهده لینک اصلی
من برای چندین سال نسخه ای از عروسک های عروسی دوست داشتنی داشتم، فقط روی قفسه کتابم نشسته نشسته بودم و به من زور زده بودم. در نهایت، تصمیم گرفتم آن را بپذیرم و آن را بخوانم، در نتیجه یک شکاف عظیم در خواندن دوره ویکتوریا مشاهده کردم. من ترس دارم که در حال حاضر فقط در Thackerays کتاب های دیگر (هر چند من قصد دارم آنها را به هر حال به نظر می رسد) نا امید می شود، زیرا من نمی توانم تصور هر چیزی بهتر از تخفیف Vanity Fair. قطعه کمی sprawl، اما شخصیت ها بسیار زیبا است که متوجه نیست ماده (و توطئه های پراکنده ویژگی خاصی است که من در رمان های ویکتوریا استفاده می کنم). بهترین چیز در مورد شخصیت ها این است که چگونه آنها سه بعدی هستند، و چطور Thackeray هرگز اجازه می دهد آنها را به صورت سیاه یا سفید مشاهده کنید؛ در اینnovel بدون قهرمان @ (زیرنویس کتاب)، بدترین شخصیت ها دارای نکات خوب هستند و بهترین نقاط ضعف عمیق دارند. Amelia فداکارانه خطرناک دوست داشتنی او را عاشقانه می کند، درحالی که Becky Sharp شرورانه شاید شخصیت های جذاب (و البته معروف و مشهور) را رعایت کند، هرچند که در همان زمان، Thackeray هرگز به شما اجازه نگرفتن شرارت اصلی خود را نمی دهد )
مشاهده لینک اصلی