ذرت سرخ کتابی است که در آن تاریخ و داستان با هم یکی شده‌اند تا افسانه‌ای بسازند، بدیع و فراموش‌نشدنی. داستان این کتاب زندگی سه نسل متفاوت را دربرمی‌گیرد که با بازگشت‌هایی به گذشته روایت می‌شود و وقایع دهشتناک دهه‌ی ۱۹۳۰ را - که هم‌زمان با هجوم ژاپنی‌ها و درگیری‌های داخلی چین بود - در پس‌زمینه‌ای از زیبایی جواهرگونه نشان می‌دهد
خرید کتاب ذرت سرخ
جستجوی کتاب ذرت سرخ در گودریدز
معرفی کتاب ذرت سرخ از نگاه کاربران
سورگوم قرمز به عنوان یک نسخه چینی از مارکز به من خواند. با چینی ها، منظورم این است که آن دسته از دومین امتیازات چینی ها را می گیرند. و من طرفدار مارکز نیستم، من او را متذکر شدم. با این حال، اگر شما یکی از افرادی که دارای ارگاسم خود به خود زمانی که کلمه @ Marquez @ را می شنوید، شما نیز ممکن است این کتاب را دوست داشته باشید. من این را دوست ندارم. هیچوقت شایستگی ندارد. پروس بسیار زیبایی به زبان انگلیسی می نویسد، بنابراین حدس می زنم که باید در چینی ها نیز بهتر شده باشم. تصاویر و توضیحات بسیار حرکت می کنند. وقتی که زمین و طبیعت سورگوم را توصیف می کند، آن را مانند شعر بزرگ می خوانند. صحنه جنگ و خشونت بسیار متحرک و تکان دهنده است. اما هیچ یک از این ها به اندازه کافی برای ایجاد یک رمان خوب نیست. و من فکر نمی کنم این یک رمان خوب است. نقطه، ساده داستان ساده است به اندازه کافی ساده - و نه در همه هنری. این یک نگاه حساس (احساساتی)، عجیب و غریب، غیر منطقی و بسیار ملی گرایانه و دلتنگی به سه نسل از مردم چینی است که زندگی آنها با جنگ و خشونت آشفته است. چه چیزی از دست رفته است هرچند یک طرح متقاعد کننده است. از دست رفته شخصیت های فردی هستند که چیزی بیش از صدای نسل هستند. چیزی که از دست رفته رمان خوبی است. می بینم که چرا این رمان باید برای خوانندگان علمی جذاب باشد. این همه کلیدهای مشابه دارد. اینcultural sound @ آنها را دوست دارند بسیار، با نگاهی توریستی و 100٪ غیر انتقادی در فرهنگ عجیب و غریب (و غیرانسانی). ازدواج همجنسگرایانه و کار اجباری و جنسیت و سایر موارد با یک عشق دلتنگی، پوشش داده شده در @ cultural @ shell و به صورت انسان شناسی نمایش داده می شود. مطمئنا پس از استعمارگران بر سر آن غلبه خواهند کرد. و روایت آن غیر خطی است، بنابراین پس از ساختارگرایان نیز بر آن غلبه می کنند. این یک رمان است که برای اسنوبتهای ادبی نوشته شده است و همینطور رومانسهای ارزان برای خانمهای خانه نزدیک شدن به داستان یائسگی یا داستانهای خمیری برای نوجوانان مردمی با هورمون بیش از حد نوشته شده است. یک کتاب استمناء است. دلیلی که احترام بیشتری به آن می رسد، واقعیت ساده ای است که دانشگاهی صدای قدرتمند است و ترجیحات و کلیشه های آنها بهتر از دیگران است. اما امپراتور هیچ لباس ندارد. همانطور که من گفتم، طرح زیر بسیار ساده است، با داستان های عاشقانه حساسیت گرفته شده و روایت به طور کامل ناخوانده شده است، حیرت انگیز آن و هیچ چیز دیگری. این رمان را به روایت خطی ترتیب دهید و یک حساب کاربری ساده از لحظه های گذشته داشته باشید. نمی دانم اگر کتاب های دیگر Mo Yans همانند این است. شاید آنها شاهکارهای باشند اما این یکی سزاوار Nobel.P.S نیست. طلسم پا بیشتر در این رمان از یک فیلم تارانتینو پیدا خواهید کرد. بخش خنده دار ترین رمان بخشی است که یک شخصیت در عشق به یک زن به سادگی به دلیل پایش از پرده خارج می شود. و چنین پا کوچک! اوه چنین پا کوچک! اگر پایش کمی کوچک باشد چه کاری می تواند انجام دهد؟ در این نقطه و در چنین توصیفاتی بود که من واقعا نمی توانستم این رمان را جدی بگیرم.
مشاهده لینک اصلی
Mo Yans گزارش های ورود ویکی پدیا: در سال 2012، Mo جایزه نوبل ادبیات را برای کار خود را به عنوان نویسنده ای که با واقعیت توهین آمیز ادغام می شود، داستان های قومی، تاریخ و معاصر~~ Mo Yan، نام قلم از Guan Moye، به معنای صحبت کردن نیست اما مو در سورگوم قرمز نامشخص است و خوانندگانش را تصور می کند که غیر قابل تصور است و هیچ جزئیاتی ندارد، زیرا او نسبت به ظلم هایی که تقریبا همه را به تقریبا هرکس دیگر در روستایی چین قبل، در طول و پس از اشغال ژاپن متهم می کند، ارتباط دارد. خشونت زندگی روزمره در اینجا، صفحه پس از صفحه، بی وقفه است. آیا اشغالگران ژاپنی بیشتر از چینی ها در طول قرن ها خود را خشن تر کرده اند؟ من شک دارم پس از همه، در طول قیام تا پینگ در اواخر قرن نوزدهم، بین 20 تا 70 میلیون چینی توسط سایر چینیها، بیشتر توسط سلاح های دستی دستگیر شدند، همانطور که بیشترین کشتار در سورگوم قرمز بود. برای من، یکی از جنبه های بسیار وحشتناک زندگی و رویدادهای که در این کتاب نشان داده شده است، عجله ی کامل است که شکنجه و قتل بر روی افراد و حیوانات انجام می شود. هرگز نباید یک رمان را بخوانم که توجه زیادی به خون، گور، انفجار گوشت، بدن پوسیدگی و پیامدهای فیزیکی کشتن به عنوان این یکی می دهد. واقع گرایی هذیانی که در نشریه نوبل ذکر شده، شامل برخی از آثار ملودی در مورد پیچ خوردگی سورگوم در لحظات بحرانی داستان، اما زرق و برق زلزله روده و یا شکسته شدن چشمها درمان مشابهی را با تأثیرات تکان دهنده روبرو می شود. مون یان در برنده جایزه نوبل خود گفت که الهام بخش بسیاری از داستانهایی که او می گوید، Gaomi Northwest بود دهکده ای که در آن رشد کرده است، مدل روستایی در سورگوم قرمز است. او ادامه داد: یک شخص می تواند تنها بسیار را تجربه کند، و هنگامی که داستان های خود را خسته کرده اید، باید داستان های دیگران را بگویید. بنابراین، از عمق خاطرات من، مانند سربازان سربازان، داستان های اعضای خانواده، روستاییان دیگر و اجداد طولانی مرگ را که از دهان قدیم یاد گرفتم، افزایش دادم. آنها منتظر ماندند تا داستانشان را بگویند. پدربزرگ و مادربزرگم، پدر و مادر من، برادران و خواهرانم، خواهران و عموهایم، همسر و دخترم همه در داستانهایم ظاهر شدند. حتی ساکنان ناخوشایند شهر نومیدانه Gaomi ساخته شده ظاهر ظاهری. البته آنها اصلاحات ادبی را تحمل کرده اند تا آنها را به شخصیت های خیالی بزرگتر از زندگی تبدیل کنند. (http: //www.nobelprize.org/nobel_prize ...) خیلی سخت بود که اعتراف کنم، نیمه آخر را از دست دادم. ترس های دقیق، صفحه ای از صفحه، فقط بیش از حد بود. تمایل من برای تصور اینکه غیر قابل تصور است به حد خود رسید.
مشاهده لینک اصلی
این یک کار جسورانه، شلوغ، بی رحمانه و درخشان است. با در نظر داشتن یک لفظ خانوادگی که راوی از یک زن 92 ساله از روستای خانوادگی اش دریافت می کند، او از شجاع، شهوت انگیز و بزرگتر از پدربزرگ و مادربزرگ زندگی خود و وجود آشفتگی آنها می گوید که زندگی در میان یک منطقه شمال چینی آلوده با راهزنان، سیگاری های تریاک و قماربازان، و توسط ژاپنی ها حمله کردند. صحنه های وحشتناکی از وحشیگری وجود دارد: مادربزرگ دوم (داستان دیگری را آویزان می کند) و خواهر کوچولوی مورد تجاوز و زور زدگی قرار گرفته است؛ عمو آرخات زنده به نظر می رسد، پدربزرگ خود را به قتل برده است که اخیرا ازدواج کرده و شوهر و پدرش (شما باید این کتاب را بخوانید نویسنده نویسنده نقاشی های خود را در زبان زنده نشان می دهد: سورگوم قرمز این عنوان به دانه های سخت که در زمینه هایی مانند \"سئوال خون\" می خندد اشاره می کند. رقص، آن را @ از شکوه؛ سرماخوردگی و آرامش بخشید پرشور و دوست داشتنی بود، پر سر و صدا بود. @ راوی در یک دیدار برگشتی احساس درد کرد، پیدا کردن زمینه های کاشته شده با انواع مختلف سورگوم که هرگز به نظر نمی رسید؛ . او توسطa حس آزار دهنده از رگرسیون گونه ما خالی از سکنه شد @ اگرچه مادر بزرگ در نبرد اصلی فوت با چند باند چینی بد هماهنگ در برابر ژاپن گفت، که از آب رودخانه سیاه، او قهرمان شد - دوست داشتنی به عنوان پا -binding پا خود را به سه اینچ @ lotuses در @ کاهش طوری که زمانی که او راه می رفت، بدنher تحت تأثیر مثل درخت بید در باد، @ و به عنوان کوتاه تریاک سیگار کشیدن اعتیاد او دادهthe چهره یک هلو بود، منش آفتابی و یک ذهن روشن. @ او درگذشت بی رحم، اما ناخواسته؛ نترس از هجده سطح جهنم اما تمایلی به اجازه از رمان ملحق پوشش می دهد بسیار بیشتر - یک گریز را به بسته های غارتگری سگ تقریبا سگ در نظر گرفتن صدای راوی؛ یک بازمانده از جنگ که در زندگی به اواسط قرن 20، قدیمی هجده چاقو میزند گینگ که با وجود آن زخمهای دلیل ministrations جادویی از یک روباه نقره ای زندگی می کردند، تسلیم به گرسنگی که حقوق بازنشستگی خود را توسط یک bureaucrat.Should خرده برگزار نویسنده انرژی بیشتری را برای فریب دادن این شرارت گذاشته است؟ این متخصص قضاوت نمی کند، فقط این را می گوید - این جنایت بود که این کتاب را نوشته و یا آن را منتشر نکرده باشد. نوبل به خوبی به دست آورده بود.
مشاهده لینک اصلی
رمان های مو یانی اغلب ستایش می شوند؛ زیرا آنها تاریخ شین ها را از شش تا دهه گذشته به تصویر می کشد. به این معنی است که آنها معمولا در حومه شهر، بویژه شهر ساحلی Gaomi در شاندونگ قرار دارند و دقیقا همان طبقه ای از مردم را که انقلاب باید آزاد شود، تعیین می کند. در مورد سورگوم قرمز، رمان 1987 که ژانگ ییمو به طور معروف به یک فیلم تبدیل شده است، پیشینه تاریخی مقاومت در برابر اشغالگران ژاپنی است. مون یانزر تصویری از این دوران را، که دور از داستان قهرمانانه ی مقاومت است، نشان می دهد که ما دچار سردرگمی رقابت های میان نژاد و بین نژادهای مختلف است که به اندازه مهاجمان ژاپنی با یکدیگر مبارزه می کنند. حقیقت واقعی وجود دارد، تا مطمئن شوید، اما آن را در برابر فضای انتقام بیشتر از هر ایده ای، ملی گرایانه و غیره می گیرد. خوب، جهان، حداقل در سطح زمین، همیشه کثیف است و این رمان ضبط خوبی دارد. مانند دیگر مون یان ها، و بسیاری از رمان های چینی مدرن، این داستان بین نسلی است. راوی می گوید از پدربزرگش، عمدتا به عنوان او را از طریق چشم پدرش دیده می شود. این پدربزرگ به نوبه خود یک قاتل بی رحمانه، یک پدر با مهربان و یک رهبر شجاعانه نظامی است. با توجه به کیفیت باند آن، می تواند بخشی از این واقعیت باشد که او حافظه دوگانه است، حافظه فرزندان حافظه پدرانش است. همانطور که همیشه در مو یان، مقدار زیادی از خون، جوش ها، گور و لجن زندگی جسمی وجود دارد که این رماننویس به نظر می رسد به طرز غیر قابل انکار. . . و گاهی اوقات وسواسی. اما در کنار آن، گاهی اوقات با توصیف های بسیار حیرت انگیز و حتی جادویی در حومه روبرو می شویم - در این مورد زمینه های سورگوم قرمز. این رمان محل خوبی برای شروع خواندن مو یان است، به ویژه هنگامی که با فیلم همراه است، اما من بعدا ترجیح می دهمLife and Death Wearing Me Out. @
مشاهده لینک اصلی
من نمی توانم اعتقاد داشته باشم که این کتاب را در قفسه های کتابخانه من برای 3 سال گذشته یا بیشتر خوانده ام. علت این است که از چند صفحه اول، آن را بسیار شبیه به یک کتاب جنگی می دانید، اما این خیلی بیشتر است. این داستان حماسی در مورد جنگ داخلی چینی و حمله ژاپنی به چین و مقاومت قهرمانانه چین است. من به ندرت یک داستان را خیلی زیبا و دلسوزانه می گویم که در اصل بیشتر در مورد قتل، کشتار بی گناهان و کسانی که خیلی بی گناه است، همراه با عشقی بسیار پیچیده است. وقتی خواندن رنج می برید، با تمام شخصیت ها عاشق، شاد و متنفر باشید، اما در نهایت واقعا شخصیت های اصلی بسیار کمی هستند که می توان گفت که آنها @ good people @ هستند. به ویژه دو کاراکتر اصلی، یک بارانداز و جنگی، یکی دیگر از زنان قوی و بسیار محاسبه شده (اگر چه حداقل او یا باید یاد بگیرد که تصمیمات خود را بگیرد یا قربانی شود) من باید برای مدتی فکر می کنم تا من تصمیم می گیرم که من در مورد آنها باقی بمانم. پسرش (پدر) تنها یکی است، اگرچه بعد از مدتی جنگجوی پیشرفته، ساده ترین همدردی با آن است. این یک داستان قدیمی چین است، گرچه من مجبور شدم خودم را به این نکته بگویم این زمان تقریبا در دوران جنگ جهانی دوم بود، اما من معتقدم که می توانست آن را در طول تاریخ طولانی در چین داشته باشد. ظلم و ستم زندگی مردم فقیر، نفس گیر است و گاهی اوقات احساس می کنید که شما به آب سرد یخ می چسبانید، این خیلی سرد است. و سپس آنها دوباره بالا می روند، دوباره شروع می کنند - شگفت انگیز است. این کتاب در راستای جنگ و صلح است و من قطعا بیشتر از کتابهای مون یانس را میخوانم. اگر آنها حتی نصف این عنوان خوب باشند، او برنده جایزه نوبل برای ادبیات است.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب ذرت سرخ
خرید کتاب ذرت سرخ
جستجوی کتاب ذرت سرخ در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
Mo Yans گزارش های ورود ویکی پدیا: در سال 2012، Mo جایزه نوبل ادبیات را برای کار خود را به عنوان نویسنده ای که با واقعیت توهین آمیز ادغام می شود، داستان های قومی، تاریخ و معاصر~~ Mo Yan، نام قلم از Guan Moye، به معنای صحبت کردن نیست اما مو در سورگوم قرمز نامشخص است و خوانندگانش را تصور می کند که غیر قابل تصور است و هیچ جزئیاتی ندارد، زیرا او نسبت به ظلم هایی که تقریبا همه را به تقریبا هرکس دیگر در روستایی چین قبل، در طول و پس از اشغال ژاپن متهم می کند، ارتباط دارد. خشونت زندگی روزمره در اینجا، صفحه پس از صفحه، بی وقفه است. آیا اشغالگران ژاپنی بیشتر از چینی ها در طول قرن ها خود را خشن تر کرده اند؟ من شک دارم پس از همه، در طول قیام تا پینگ در اواخر قرن نوزدهم، بین 20 تا 70 میلیون چینی توسط سایر چینیها، بیشتر توسط سلاح های دستی دستگیر شدند، همانطور که بیشترین کشتار در سورگوم قرمز بود. برای من، یکی از جنبه های بسیار وحشتناک زندگی و رویدادهای که در این کتاب نشان داده شده است، عجله ی کامل است که شکنجه و قتل بر روی افراد و حیوانات انجام می شود. هرگز نباید یک رمان را بخوانم که توجه زیادی به خون، گور، انفجار گوشت، بدن پوسیدگی و پیامدهای فیزیکی کشتن به عنوان این یکی می دهد. واقع گرایی هذیانی که در نشریه نوبل ذکر شده، شامل برخی از آثار ملودی در مورد پیچ خوردگی سورگوم در لحظات بحرانی داستان، اما زرق و برق زلزله روده و یا شکسته شدن چشمها درمان مشابهی را با تأثیرات تکان دهنده روبرو می شود. مون یان در برنده جایزه نوبل خود گفت که الهام بخش بسیاری از داستانهایی که او می گوید، Gaomi Northwest بود دهکده ای که در آن رشد کرده است، مدل روستایی در سورگوم قرمز است. او ادامه داد: یک شخص می تواند تنها بسیار را تجربه کند، و هنگامی که داستان های خود را خسته کرده اید، باید داستان های دیگران را بگویید. بنابراین، از عمق خاطرات من، مانند سربازان سربازان، داستان های اعضای خانواده، روستاییان دیگر و اجداد طولانی مرگ را که از دهان قدیم یاد گرفتم، افزایش دادم. آنها منتظر ماندند تا داستانشان را بگویند. پدربزرگ و مادربزرگم، پدر و مادر من، برادران و خواهرانم، خواهران و عموهایم، همسر و دخترم همه در داستانهایم ظاهر شدند. حتی ساکنان ناخوشایند شهر نومیدانه Gaomi ساخته شده ظاهر ظاهری. البته آنها اصلاحات ادبی را تحمل کرده اند تا آنها را به شخصیت های خیالی بزرگتر از زندگی تبدیل کنند. (http: //www.nobelprize.org/nobel_prize ...) خیلی سخت بود که اعتراف کنم، نیمه آخر را از دست دادم. ترس های دقیق، صفحه ای از صفحه، فقط بیش از حد بود. تمایل من برای تصور اینکه غیر قابل تصور است به حد خود رسید.
مشاهده لینک اصلی
این یک کار جسورانه، شلوغ، بی رحمانه و درخشان است. با در نظر داشتن یک لفظ خانوادگی که راوی از یک زن 92 ساله از روستای خانوادگی اش دریافت می کند، او از شجاع، شهوت انگیز و بزرگتر از پدربزرگ و مادربزرگ زندگی خود و وجود آشفتگی آنها می گوید که زندگی در میان یک منطقه شمال چینی آلوده با راهزنان، سیگاری های تریاک و قماربازان، و توسط ژاپنی ها حمله کردند. صحنه های وحشتناکی از وحشیگری وجود دارد: مادربزرگ دوم (داستان دیگری را آویزان می کند) و خواهر کوچولوی مورد تجاوز و زور زدگی قرار گرفته است؛ عمو آرخات زنده به نظر می رسد، پدربزرگ خود را به قتل برده است که اخیرا ازدواج کرده و شوهر و پدرش (شما باید این کتاب را بخوانید نویسنده نویسنده نقاشی های خود را در زبان زنده نشان می دهد: سورگوم قرمز این عنوان به دانه های سخت که در زمینه هایی مانند \"سئوال خون\" می خندد اشاره می کند. رقص، آن را @ از شکوه؛ سرماخوردگی و آرامش بخشید پرشور و دوست داشتنی بود، پر سر و صدا بود. @ راوی در یک دیدار برگشتی احساس درد کرد، پیدا کردن زمینه های کاشته شده با انواع مختلف سورگوم که هرگز به نظر نمی رسید؛ . او توسطa حس آزار دهنده از رگرسیون گونه ما خالی از سکنه شد @ اگرچه مادر بزرگ در نبرد اصلی فوت با چند باند چینی بد هماهنگ در برابر ژاپن گفت، که از آب رودخانه سیاه، او قهرمان شد - دوست داشتنی به عنوان پا -binding پا خود را به سه اینچ @ lotuses در @ کاهش طوری که زمانی که او راه می رفت، بدنher تحت تأثیر مثل درخت بید در باد، @ و به عنوان کوتاه تریاک سیگار کشیدن اعتیاد او دادهthe چهره یک هلو بود، منش آفتابی و یک ذهن روشن. @ او درگذشت بی رحم، اما ناخواسته؛ نترس از هجده سطح جهنم اما تمایلی به اجازه از رمان ملحق پوشش می دهد بسیار بیشتر - یک گریز را به بسته های غارتگری سگ تقریبا سگ در نظر گرفتن صدای راوی؛ یک بازمانده از جنگ که در زندگی به اواسط قرن 20، قدیمی هجده چاقو میزند گینگ که با وجود آن زخمهای دلیل ministrations جادویی از یک روباه نقره ای زندگی می کردند، تسلیم به گرسنگی که حقوق بازنشستگی خود را توسط یک bureaucrat.Should خرده برگزار نویسنده انرژی بیشتری را برای فریب دادن این شرارت گذاشته است؟ این متخصص قضاوت نمی کند، فقط این را می گوید - این جنایت بود که این کتاب را نوشته و یا آن را منتشر نکرده باشد. نوبل به خوبی به دست آورده بود.
مشاهده لینک اصلی
رمان های مو یانی اغلب ستایش می شوند؛ زیرا آنها تاریخ شین ها را از شش تا دهه گذشته به تصویر می کشد. به این معنی است که آنها معمولا در حومه شهر، بویژه شهر ساحلی Gaomi در شاندونگ قرار دارند و دقیقا همان طبقه ای از مردم را که انقلاب باید آزاد شود، تعیین می کند. در مورد سورگوم قرمز، رمان 1987 که ژانگ ییمو به طور معروف به یک فیلم تبدیل شده است، پیشینه تاریخی مقاومت در برابر اشغالگران ژاپنی است. مون یانزر تصویری از این دوران را، که دور از داستان قهرمانانه ی مقاومت است، نشان می دهد که ما دچار سردرگمی رقابت های میان نژاد و بین نژادهای مختلف است که به اندازه مهاجمان ژاپنی با یکدیگر مبارزه می کنند. حقیقت واقعی وجود دارد، تا مطمئن شوید، اما آن را در برابر فضای انتقام بیشتر از هر ایده ای، ملی گرایانه و غیره می گیرد. خوب، جهان، حداقل در سطح زمین، همیشه کثیف است و این رمان ضبط خوبی دارد. مانند دیگر مون یان ها، و بسیاری از رمان های چینی مدرن، این داستان بین نسلی است. راوی می گوید از پدربزرگش، عمدتا به عنوان او را از طریق چشم پدرش دیده می شود. این پدربزرگ به نوبه خود یک قاتل بی رحمانه، یک پدر با مهربان و یک رهبر شجاعانه نظامی است. با توجه به کیفیت باند آن، می تواند بخشی از این واقعیت باشد که او حافظه دوگانه است، حافظه فرزندان حافظه پدرانش است. همانطور که همیشه در مو یان، مقدار زیادی از خون، جوش ها، گور و لجن زندگی جسمی وجود دارد که این رماننویس به نظر می رسد به طرز غیر قابل انکار. . . و گاهی اوقات وسواسی. اما در کنار آن، گاهی اوقات با توصیف های بسیار حیرت انگیز و حتی جادویی در حومه روبرو می شویم - در این مورد زمینه های سورگوم قرمز. این رمان محل خوبی برای شروع خواندن مو یان است، به ویژه هنگامی که با فیلم همراه است، اما من بعدا ترجیح می دهمLife and Death Wearing Me Out. @
مشاهده لینک اصلی
من نمی توانم اعتقاد داشته باشم که این کتاب را در قفسه های کتابخانه من برای 3 سال گذشته یا بیشتر خوانده ام. علت این است که از چند صفحه اول، آن را بسیار شبیه به یک کتاب جنگی می دانید، اما این خیلی بیشتر است. این داستان حماسی در مورد جنگ داخلی چینی و حمله ژاپنی به چین و مقاومت قهرمانانه چین است. من به ندرت یک داستان را خیلی زیبا و دلسوزانه می گویم که در اصل بیشتر در مورد قتل، کشتار بی گناهان و کسانی که خیلی بی گناه است، همراه با عشقی بسیار پیچیده است. وقتی خواندن رنج می برید، با تمام شخصیت ها عاشق، شاد و متنفر باشید، اما در نهایت واقعا شخصیت های اصلی بسیار کمی هستند که می توان گفت که آنها @ good people @ هستند. به ویژه دو کاراکتر اصلی، یک بارانداز و جنگی، یکی دیگر از زنان قوی و بسیار محاسبه شده (اگر چه حداقل او یا باید یاد بگیرد که تصمیمات خود را بگیرد یا قربانی شود) من باید برای مدتی فکر می کنم تا من تصمیم می گیرم که من در مورد آنها باقی بمانم. پسرش (پدر) تنها یکی است، اگرچه بعد از مدتی جنگجوی پیشرفته، ساده ترین همدردی با آن است. این یک داستان قدیمی چین است، گرچه من مجبور شدم خودم را به این نکته بگویم این زمان تقریبا در دوران جنگ جهانی دوم بود، اما من معتقدم که می توانست آن را در طول تاریخ طولانی در چین داشته باشد. ظلم و ستم زندگی مردم فقیر، نفس گیر است و گاهی اوقات احساس می کنید که شما به آب سرد یخ می چسبانید، این خیلی سرد است. و سپس آنها دوباره بالا می روند، دوباره شروع می کنند - شگفت انگیز است. این کتاب در راستای جنگ و صلح است و من قطعا بیشتر از کتابهای مون یانس را میخوانم. اگر آنها حتی نصف این عنوان خوب باشند، او برنده جایزه نوبل برای ادبیات است.
مشاهده لینک اصلی