نمایش‌نامه‌ی سفری طولانی از روز به شب چیزی نیست جز بازتاب رنج‌های شخصی یوجین اونیل، لحظاتی که با قلم توانای او جاودانه گشته و بهای سنگینی که او بابت این زندگی پر ملال پرداخته و چنین است که برخی این اثر را وصیت‌نامه‌ی شخصی او می‌پندارند، چرا که هریک از شخصیت‌های این نمایشنامه که به تعبیر برخی حیات خود را از ذهن توانمند این هنرمند رنج دیده گرفته‌اند، در واقع چیزی جدای از زندگی واقعی او نیستند و چه جسارتی می‌طلبد خلق دوباره‌ی هرآن‌که رنجاند و رنجید، حتی در عالم خیال و چه حسرتی می‌افزاید تکرار لحظاتی که دیگر قابل تکرار نیست
خرید کتاب سفری طولانی از روز به شب
جستجوی کتاب سفری طولانی از روز به شب در گودریدز
معرفی کتاب سفری طولانی از روز به شب از نگاه کاربران
شما می دانید هنگامی که چیزی را بخوانید و فکر می کنید،Damn، این خوب است @ و سپس شما نگاه کنید به نمایشنامه نویس و تحقق بخشید او موفق به کسب 4 Pulitzers و جایزه نوبل؟ بله نوعی از چیزهایی که می دانید چکار می کند. این بازی معادل عاطفی جمع کردن یک تکه است. تمام چهار کاراکتر در مغز من قرار می گیرند، و مسیرهای دقیق و دقیق مرحله این را تجربه خوبی برای خواندن می دانند. توصیه می شود اگر دوست دارید درام های خانوادگی که در ناامیدی فرو می ریزند.
مشاهده لینک اصلی
این در طول خواندن من برای سنین بوده است، و اکنون که من نهایت موفق به گرفتن چیزی برای چالش خواندن، آن را نمی توان به سرعت سریع به لیست من از مطلق باید می بیند. با استفاده از جرمی آیرنز، لسلی منویل و هادلی فریزر، سازگاری در بریستول قدیمی ویس، یک رویا خواهد بود، اما شرایط آن چیزی است که آنها هستند، پس فقط باید منتظر بمانند. پخش کردن یک بازی به جای دیدن آن انجام می شود می تواند پیچیده و تحت فشار. چنین مشکلی در اینجا وجود ندارد. سفر طولانی سفر به شب از یک مکان بسیار تاریک می آید و باعث فاجعه می شود که نمی خواهد دنیا در آن زندگی کند، بلکه قطعه ای فوق العاده متحرک و زیبای آن است. قدرت گفتگو همراه با ONeills جهت غیر عادی خاص (از جمله ظاهر و صورت صورت بازیگران) فضای بسیار ملموس ایجاد می کند، که حتی بیشتر از دانش که فمینیست های مبارزه برای یک زمان واقعی برای ONeill افزایش یافته است، و این با توجه به محتوای اتوبیوگرافی او نمی خواست آن را تا 25 سال پس از مرگش منتشر شود. در سال 1912، یک روز در خانواده تیرون، آنها را از فرار از گناه و سرخوردگی آنها. اعتیاد به مورفین مورفین یک پیک محافظ را ایجاد کرده است، جایی که او می تواند سال های قبل از ازدواج خود را به یاد داشته باشد، زمانی که هنوز احساس می کرد که او خانه واقعی دارد. انکار او مطلق منفی در اطراف او، مانند بیماری ادوموند، به آرامی شخصیت و قدرت او را از بین می برد، باعث نارضایتی و تنهایی او می شود. در همین حال، جیمز تایرون و پسران یوجین و جیمی خود را از واقعیت با ویسکی جدا می کنند. از ابتدا، زمانی که مشکوک در همه جهات پرتاب می شود، تنش قابل توجهی ایجاد می شود. اگر متوجه شوند، آنها به احساس متقابل بی اعتمادی کمک می کنند. معنی واقعی کلمات نشان می دهد که در چهره های تلخ و غیرمستقیم و ناتوانی در رفع مشکلات به شیوه ای سازنده، مردان به جای آن به نامیدن و انتقاد کردن کودکانه، فضای روز را تشدید می کنند. Tyrones شما را به گرداب خود می برد . لحظات شتابزده صادقانه و اشک های محبت آمیز به تاریکی خانه فرو می ریزند، خانه ای که بیشتر توسط مه و صدای حوضه احاطه شده است و آن را در دنیای تلخ خود قرار می دهد. پایان دادن به خواب مانند و خسته کننده است، ترک مخاطبان نامعلوم در مورد آینده familys هنوز هم احساس مانند مرگ همه چیز است. آینده خوش شانسی نبود (یازده سال بعد، جیمی خود را به قتل رساند)، اما ماریس با اعتیادش مبارزه کرد و دو سال بعد به پیروزی رسید، بنابراین دست کم برخی از امیدهای امیدوارانه وجود داشت. پروژه شخصی عمیقا برای ONeill، من در مورد شگفت زده نشدم تصمیم خود در مورد انتشار. من نیز شگفت زده نیستم که سوئد، سرزمین Ingmar Bergman، آثار او را بیش از هر کشور دیگری قدردانی کرد و همچنین اولین کسی بود که آن را در صحنه تولید کرد. لیستی از بازیگران که در دهه 1950 در تولیدات سراسر جهان حضور داشتند چشمگیر است: لورنس اولیویه، جک لمون، کوین اسپیسی، جسیکا لانگه، بیبی آندرسون، پیتر استورارا (دو نفر دیگر به غیر از اینگرم برگمن در سال 1988) و غیره. فقط امیدوارم که تولید بعدی برای من بیشتر شود. @ MARY. هیچکدام از ما نمی توانیم چیزهایی را که زندگی برای ما انجام داده است، کمک کنیم. آنها قبل از این که متوجه آن شوند، انجام می شوند و هنگامی که آنها انجام می شوند، شما را به انجام کارهای دیگر می اندازند، تا زمانی که همه چیز بین شما و آنچه شما می خواهید، و شما همیشه خود را برای همیشه از دست داده اید. @
مشاهده لینک اصلی
یوجین ONeill نویسنده قوی است. سفرهای طولانی سفر به شب احتمالا یکی از عمیق ترین نمایش هایی است که من خواندن آن را در سن جوانی خوانده ام. من واقعا دوست دارم یک تولید از این را ببینم. بخش مورد علاقه من یک ملودی درباره مه بود. @ مه که من می خواستم @ است نقل قول معنی نیست در همه. این در مورد واقعیت، تنهایی و ترس است. من این مونولوگ را دوست دارم چون خیلی چیزها در مورد تنهایی و واقعیت وجود دارد. این بازی هیچ نور خوانده نمی شود و با موضوعات بسیار جدی مواجه است. من دوست دارم استراتژی های ONeills در این بازی. من منتظر خواندن آثار دیگرم هستم.
مشاهده لینک اصلی
این یک اشتباه بزرگ بود، من یک مرد متولد شدم، من به عنوان یک ماهی قرمز یا ماهی بیشتر موفق بودم. همانطور که هست، همیشه یک غریبه خواهد بود که هرگز در خانه احساس نمی کند، که واقعا نمی خواهد و واقعا نمی خواست، که هرگز نمی تواند متعلق باشد، که همیشه باید کمی در عشق با مرگ باشد. ^ این کلمات توسط ادموند (ONeills موضع گیری خودکار) در صفحات دیرهنگام بازی. و من فکر می کنم آنها خلق و خوی و تنش هایی را که زندگی Tyrones را به شدت تیره می کنند جذب می کنند - و خشم و احساسات بی خانمانی که عوارض جانبی شایع زندگی در یک خانواده ناکارآمد هستند. من در نیو لندن، کانکتیکات زندگی می کنم - - aka، یوجین ONeill، کانکتیکات - و من از راه مقطع های ارزان و استفاده شده از طریق دبیرستان خواندنم. معنی این است که برای چندین بار به آنها بازخواهم گشت، و من خوشحالم که با سفرهای Long Days شروع کردم، که هر دو او را به عنوان \"بازی جدید لندن\" نیز در نظر می گیرند. @ عجیب و غریب، روزهای طولانی سفر، نگاه شخصی به ONeills است زندگی از طریق یک روز صرف کلبه تابستانی familys در نیو لندن. کلبه هنوز ایستاده است و برای بازدید کنندگان تابستان تنظیم شده است، درست همانطور که ممکن است در روز توسط ONeill در این بازی recounted شده است. در رد کردن این بازی، آنچه که من همه چیز را در مورد nerdy در مورد مراجعه می کنم، اشاره های غیرممکن به نشانه های ONeill نزدیک است. @ inn، @ که همچنین به @ club @ معروف است - جایی که مردان نوشیدنی خود را می کنند و Tyrone به دنبال سرمایه گذاری های املاک خود را می پردازد. چند سال پیش، زمانی که پس از این بازی در سال 1940 نوشته شد، این هتل به یک ساختمان آپارتمانی تبدیل شد، ساختمانی که در حال حاضر به خانه می روم. ادموند (آکادمی، یوجین) به روزنامه محلی نیز اشاره می کند که اشاره ای به «The New London Telegraph» است که در چنین شکل دیگری وجود ندارد، اما این ساختمان در حال حاضر توسط اشغال شده توسط من بار. شاید من با تعصب، اما گاهی اوقات تعجب می کنم که چرا بسیاری از نمایشنامه های ONeills بزرگ توسط برنامه های تحصیلی دبیرستان نادیده گرفته می شود. به نظر من، این نمایشنامه ها - و به ویژه اینها - خیلی خوب در برابر درام هایی که در این زمینه بیشتر در همه جا مورد توجه قرار گرفته اند بسیار خوب عمل می کنند.
مشاهده لینک اصلی
@ همیشه مست می شود چیز دیگری مهم نیست: این تنها سوال است. اگر احساس می کنید بار وحشتناک زمان وزن بر روی شانه های شما و خرد کردن شما را به زمین، مست مستقل است. @ Baudelaire شما می دانید که احساس هنگامی که کلمات ناکافی است و حتی نمی تواند شروع به خلاصه چگونه شما در مورد چیزی احساس می کنید؟ این دقیقا همان چیزی است که من در حال حاضر احساس می کنم. فقط یک روز در جریان است و بسیاری از احساسات ...! اگر شما کسی هستید که به دنبال رویای آمریکایی هستید و دنبال آن هستید، این برای شما بازی نیست. این بازی عاشقانه، مراسم تشییع جنازه و مرگ همه امیدها و رویاها است. تنها به ما نشان می دهد که حتی عشق و امید - تنها چیزهایی که در نهایت باعث می شود که ما بخواهیم زندگی خود را ادامه دهیم نمی تواند یک خانواده کاملا شکسته را ذخیره و یا درمان کند، که با وجود همه چیز هنوز هم دوست یکدیگر را دوست دارد. چهار شخصیت اصلی در این بازی ناقص هستند، و با این وجود ما با آنها همدردی می کنیم، زیرا آنها همان چیزی است که پستشان آنها را تبدیل کرده است. این بازی نشان می دهد که چگونه گذشته همیشه ما را به حال حاضر ما ستایش می کند، و به همین دلیل نیز آینده ما را دیکته می کند، و از این رو ما هرگز نمی توانیم از همان چیزهایی که ما را به طرز باور نکردنی ناخوشایند می سازند فرار کنیم. این بازی در نمایش دادن یک خانواده ناکارآمد و زندگی ناامید کننده آن، ترسناک است. واقعیت این است که این یک داستان زندگی است که باعث می شود کل بازی خیلی باارزش تر باشد. این بازی شما را مجبور خواهد کرد تا بر زندگی خانوادگی خود تأکید داشته باشد و شما را از اینکه چند شخصیت در بازی و افرادی که می شناسید متمایز کنید. همانطور که هارولد بلوم می گوید،the helplessness of family love to sustain، let alone healed، زخم های ازدواج، ازدواج و تولد، هرگز به نحوی بی رحمانه و بی رحمانه نبوده و با نیروی ژست خیلی دردناک است از هر یک از ما فراموش می شود. در حقیقت، پوشش این بازی یک تصویر از یک لیوان ویسکی است. چه انتظاری دارید؟
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب سفری طولانی از روز به شب
خرید کتاب سفری طولانی از روز به شب
جستجوی کتاب سفری طولانی از روز به شب در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
این در طول خواندن من برای سنین بوده است، و اکنون که من نهایت موفق به گرفتن چیزی برای چالش خواندن، آن را نمی توان به سرعت سریع به لیست من از مطلق باید می بیند. با استفاده از جرمی آیرنز، لسلی منویل و هادلی فریزر، سازگاری در بریستول قدیمی ویس، یک رویا خواهد بود، اما شرایط آن چیزی است که آنها هستند، پس فقط باید منتظر بمانند. پخش کردن یک بازی به جای دیدن آن انجام می شود می تواند پیچیده و تحت فشار. چنین مشکلی در اینجا وجود ندارد. سفر طولانی سفر به شب از یک مکان بسیار تاریک می آید و باعث فاجعه می شود که نمی خواهد دنیا در آن زندگی کند، بلکه قطعه ای فوق العاده متحرک و زیبای آن است. قدرت گفتگو همراه با ONeills جهت غیر عادی خاص (از جمله ظاهر و صورت صورت بازیگران) فضای بسیار ملموس ایجاد می کند، که حتی بیشتر از دانش که فمینیست های مبارزه برای یک زمان واقعی برای ONeill افزایش یافته است، و این با توجه به محتوای اتوبیوگرافی او نمی خواست آن را تا 25 سال پس از مرگش منتشر شود. در سال 1912، یک روز در خانواده تیرون، آنها را از فرار از گناه و سرخوردگی آنها. اعتیاد به مورفین مورفین یک پیک محافظ را ایجاد کرده است، جایی که او می تواند سال های قبل از ازدواج خود را به یاد داشته باشد، زمانی که هنوز احساس می کرد که او خانه واقعی دارد. انکار او مطلق منفی در اطراف او، مانند بیماری ادوموند، به آرامی شخصیت و قدرت او را از بین می برد، باعث نارضایتی و تنهایی او می شود. در همین حال، جیمز تایرون و پسران یوجین و جیمی خود را از واقعیت با ویسکی جدا می کنند. از ابتدا، زمانی که مشکوک در همه جهات پرتاب می شود، تنش قابل توجهی ایجاد می شود. اگر متوجه شوند، آنها به احساس متقابل بی اعتمادی کمک می کنند. معنی واقعی کلمات نشان می دهد که در چهره های تلخ و غیرمستقیم و ناتوانی در رفع مشکلات به شیوه ای سازنده، مردان به جای آن به نامیدن و انتقاد کردن کودکانه، فضای روز را تشدید می کنند. Tyrones شما را به گرداب خود می برد . لحظات شتابزده صادقانه و اشک های محبت آمیز به تاریکی خانه فرو می ریزند، خانه ای که بیشتر توسط مه و صدای حوضه احاطه شده است و آن را در دنیای تلخ خود قرار می دهد. پایان دادن به خواب مانند و خسته کننده است، ترک مخاطبان نامعلوم در مورد آینده familys هنوز هم احساس مانند مرگ همه چیز است. آینده خوش شانسی نبود (یازده سال بعد، جیمی خود را به قتل رساند)، اما ماریس با اعتیادش مبارزه کرد و دو سال بعد به پیروزی رسید، بنابراین دست کم برخی از امیدهای امیدوارانه وجود داشت. پروژه شخصی عمیقا برای ONeill، من در مورد شگفت زده نشدم تصمیم خود در مورد انتشار. من نیز شگفت زده نیستم که سوئد، سرزمین Ingmar Bergman، آثار او را بیش از هر کشور دیگری قدردانی کرد و همچنین اولین کسی بود که آن را در صحنه تولید کرد. لیستی از بازیگران که در دهه 1950 در تولیدات سراسر جهان حضور داشتند چشمگیر است: لورنس اولیویه، جک لمون، کوین اسپیسی، جسیکا لانگه، بیبی آندرسون، پیتر استورارا (دو نفر دیگر به غیر از اینگرم برگمن در سال 1988) و غیره. فقط امیدوارم که تولید بعدی برای من بیشتر شود. @ MARY. هیچکدام از ما نمی توانیم چیزهایی را که زندگی برای ما انجام داده است، کمک کنیم. آنها قبل از این که متوجه آن شوند، انجام می شوند و هنگامی که آنها انجام می شوند، شما را به انجام کارهای دیگر می اندازند، تا زمانی که همه چیز بین شما و آنچه شما می خواهید، و شما همیشه خود را برای همیشه از دست داده اید. @
مشاهده لینک اصلی
یوجین ONeill نویسنده قوی است. سفرهای طولانی سفر به شب احتمالا یکی از عمیق ترین نمایش هایی است که من خواندن آن را در سن جوانی خوانده ام. من واقعا دوست دارم یک تولید از این را ببینم. بخش مورد علاقه من یک ملودی درباره مه بود. @ مه که من می خواستم @ است نقل قول معنی نیست در همه. این در مورد واقعیت، تنهایی و ترس است. من این مونولوگ را دوست دارم چون خیلی چیزها در مورد تنهایی و واقعیت وجود دارد. این بازی هیچ نور خوانده نمی شود و با موضوعات بسیار جدی مواجه است. من دوست دارم استراتژی های ONeills در این بازی. من منتظر خواندن آثار دیگرم هستم.
مشاهده لینک اصلی
این یک اشتباه بزرگ بود، من یک مرد متولد شدم، من به عنوان یک ماهی قرمز یا ماهی بیشتر موفق بودم. همانطور که هست، همیشه یک غریبه خواهد بود که هرگز در خانه احساس نمی کند، که واقعا نمی خواهد و واقعا نمی خواست، که هرگز نمی تواند متعلق باشد، که همیشه باید کمی در عشق با مرگ باشد. ^ این کلمات توسط ادموند (ONeills موضع گیری خودکار) در صفحات دیرهنگام بازی. و من فکر می کنم آنها خلق و خوی و تنش هایی را که زندگی Tyrones را به شدت تیره می کنند جذب می کنند - و خشم و احساسات بی خانمانی که عوارض جانبی شایع زندگی در یک خانواده ناکارآمد هستند. من در نیو لندن، کانکتیکات زندگی می کنم - - aka، یوجین ONeill، کانکتیکات - و من از راه مقطع های ارزان و استفاده شده از طریق دبیرستان خواندنم. معنی این است که برای چندین بار به آنها بازخواهم گشت، و من خوشحالم که با سفرهای Long Days شروع کردم، که هر دو او را به عنوان \"بازی جدید لندن\" نیز در نظر می گیرند. @ عجیب و غریب، روزهای طولانی سفر، نگاه شخصی به ONeills است زندگی از طریق یک روز صرف کلبه تابستانی familys در نیو لندن. کلبه هنوز ایستاده است و برای بازدید کنندگان تابستان تنظیم شده است، درست همانطور که ممکن است در روز توسط ONeill در این بازی recounted شده است. در رد کردن این بازی، آنچه که من همه چیز را در مورد nerdy در مورد مراجعه می کنم، اشاره های غیرممکن به نشانه های ONeill نزدیک است. @ inn، @ که همچنین به @ club @ معروف است - جایی که مردان نوشیدنی خود را می کنند و Tyrone به دنبال سرمایه گذاری های املاک خود را می پردازد. چند سال پیش، زمانی که پس از این بازی در سال 1940 نوشته شد، این هتل به یک ساختمان آپارتمانی تبدیل شد، ساختمانی که در حال حاضر به خانه می روم. ادموند (آکادمی، یوجین) به روزنامه محلی نیز اشاره می کند که اشاره ای به «The New London Telegraph» است که در چنین شکل دیگری وجود ندارد، اما این ساختمان در حال حاضر توسط اشغال شده توسط من بار. شاید من با تعصب، اما گاهی اوقات تعجب می کنم که چرا بسیاری از نمایشنامه های ONeills بزرگ توسط برنامه های تحصیلی دبیرستان نادیده گرفته می شود. به نظر من، این نمایشنامه ها - و به ویژه اینها - خیلی خوب در برابر درام هایی که در این زمینه بیشتر در همه جا مورد توجه قرار گرفته اند بسیار خوب عمل می کنند.
مشاهده لینک اصلی
@ همیشه مست می شود چیز دیگری مهم نیست: این تنها سوال است. اگر احساس می کنید بار وحشتناک زمان وزن بر روی شانه های شما و خرد کردن شما را به زمین، مست مستقل است. @ Baudelaire شما می دانید که احساس هنگامی که کلمات ناکافی است و حتی نمی تواند شروع به خلاصه چگونه شما در مورد چیزی احساس می کنید؟ این دقیقا همان چیزی است که من در حال حاضر احساس می کنم. فقط یک روز در جریان است و بسیاری از احساسات ...! اگر شما کسی هستید که به دنبال رویای آمریکایی هستید و دنبال آن هستید، این برای شما بازی نیست. این بازی عاشقانه، مراسم تشییع جنازه و مرگ همه امیدها و رویاها است. تنها به ما نشان می دهد که حتی عشق و امید - تنها چیزهایی که در نهایت باعث می شود که ما بخواهیم زندگی خود را ادامه دهیم نمی تواند یک خانواده کاملا شکسته را ذخیره و یا درمان کند، که با وجود همه چیز هنوز هم دوست یکدیگر را دوست دارد. چهار شخصیت اصلی در این بازی ناقص هستند، و با این وجود ما با آنها همدردی می کنیم، زیرا آنها همان چیزی است که پستشان آنها را تبدیل کرده است. این بازی نشان می دهد که چگونه گذشته همیشه ما را به حال حاضر ما ستایش می کند، و به همین دلیل نیز آینده ما را دیکته می کند، و از این رو ما هرگز نمی توانیم از همان چیزهایی که ما را به طرز باور نکردنی ناخوشایند می سازند فرار کنیم. این بازی در نمایش دادن یک خانواده ناکارآمد و زندگی ناامید کننده آن، ترسناک است. واقعیت این است که این یک داستان زندگی است که باعث می شود کل بازی خیلی باارزش تر باشد. این بازی شما را مجبور خواهد کرد تا بر زندگی خانوادگی خود تأکید داشته باشد و شما را از اینکه چند شخصیت در بازی و افرادی که می شناسید متمایز کنید. همانطور که هارولد بلوم می گوید،the helplessness of family love to sustain، let alone healed، زخم های ازدواج، ازدواج و تولد، هرگز به نحوی بی رحمانه و بی رحمانه نبوده و با نیروی ژست خیلی دردناک است از هر یک از ما فراموش می شود. در حقیقت، پوشش این بازی یک تصویر از یک لیوان ویسکی است. چه انتظاری دارید؟
مشاهده لینک اصلی